เช้าวันศุกร์ที่ 31 ก.ค. 58 (วันเข้าพรรษา ชะๆ ) คำเตือน :: พาร์ทนี้เป็นระบบซาวด์แทรค #ภาษาลาวกดเก้า ตื่นตี 5 (เช้ามาก) ออกจากที่พัก 7.00 โมงเซ้าเจ้า...ไฟดับ!! (ไวไฟก็ใช้บ่ได้เลยรีบออก!) 
อรุณสวัสดิ์...วิวตรงที่พักฮื่อ..หือ..หื้อ..ฮือ..เราก็สวยดีนี่หว่า!

อีกรูปคร้าบบ


รีบกระชากวิญญาณตื่นมาก็พบกับความเงียบเหงา


ความว่างเปล่า


ภูเขายังบ่เอิ้นดาว!


เช็คเอาท์ออกไปเว่าลาวกันดีกว่า...เอย! :3 (ที่นี่เค้ารณรงค์ให้ใช้เงินกีบนะจ๊ะ เราก็น้อมรับนโยบายดีแต่โดยดีค่ะ)


เรือมารอแล้ว เห็นมั๊ย ๆ แต่เรือยังไม่ออกไง เลยตรงดิ่งไปที่ร้านชำ บอกจะซื้อซิมยูนิเทล แต่คนขายบอกบ่มี มีแต่เอ็มโฟน เฮาก็เลยซื้อมา...ปรากฏว่า..ใช้บ่ได้เจ้า #แงๆ เสียค่าฉลาดไป 30000 กีบ (120 บาท) 





อรุณสวัสดิ์อย่างเป็นทางการนะปากแบง 




โอ้ววว


เหมือนจะเป็นอาหารอีกชนิดที่เป็นยอดฮิตของที่นี่เลยคร้าบบบ!


ก็ลองสิครับนะครับ มันจะไปยากอะไร จะได้ไม่เป็นภาระลูกหลาน! -*- โมโห ๆ เรื่องซิมไม่หายเลยงี้ คอลเซ็นเตอร์บ่อนุมัติเจ้า!  หิวหลาย เลยซื่อครัวซองต์ช็อคชิพเจ้า รสชาติแบบ...อือหือบ่ถูกใจคอช็อคโกแลตอย่างเฮาเจ้า! บ่แซ่บ เศร้าใจหลาย ทนกินไป ๆ สงวนราคา 150000 กีบ (60 บาท) โชคดีมีเลย์ที่ซื้อพร้อมกันอีกห่อนึง 10000 กีบ (40 บาท) อยู่ไทยก็บ่ได้กิน มาลาวเตือกอยากกินเจ้า! 


โลดเพงมั๊ยล่ะเจ้า? 


10.00 น. : เรือออกจากปากแบงเจ้า สภาพอากาศดี ท้องฟ้าปลอดโปร่งสดใส ต่างจากเมื่อวานหลาย 




อุตส่าห์เอาของมาจองที่นั่งแต่เซ้า..แต่ก่อโดนชาวต่างชาติแย่งเฉย! *-* (ครอบครัวอิตาลี่ที่มีปัญหาเรื่องที่นั่งวันแรกล่ะ ๆ อือ) แต่บ่ ๆ เป็นหยังๆ ดอก หาที่นั่งใหม่จ้าววว! 


นั่งข้างผช.เสื้อส้มนี่อ่ะ เป็นชาวญี่ปุ่น แกบ่นอะไรของแกพรึมพรำ ๆ เดาว่าคงบ่น อาโนว...เรือเลทอีกล้าวว เฮารับบ่ดั๊ย ๆ อยากจะร้องดัง ๆ 


คุณลุงอินดี้ประจำเรือคร้าบบ เล่นเครื่องดนตรีหลายชิ้น ทั้งดีด ทั้งเป่า สุนทรีย์มว๊ากก ครื้นเครงฝุด ๆ ตุดยอดด! 


เล่นไรกันอ่ะ...ขอพี่เล่นด้วยคน แต่พี่ง่วงมว๊ากบ่องตง ๆ :3 


เฮาจึงทำการเลื้อย ๆ แบบอยากนอน แต่ก็อยากดูวิวไปด้วยไง ทำสองอย่างควบคู่กันได้เป็นอย่างดี 


โอ้ววว วิววว 


อีกมุมหนึ่ง (ใครจะรู้บ้างว่าเฮาเนี่ย...ลุกนั่ง ลุกนั่งตั้งแต่เมื่อวานจนกระทั่งถึงวันนี้ ไม่ต่ำกว่า 50 รอบ บ่เว่อร์เด้อเจ้า คือ ไป๊เข้าห้องน้าม แอ่น ไปซื้อของกิ๊น แอ่น ชักภาพถ่ายเจ้า) แต่วันที่ 2 สารภาพ...เริ่มขี้คร้านล่ะจ้าวว! 


เจอบักจ่อยระหว่างทางเจ้า ฮิฮิ


อีหยัง จังสั้นจังซี่กันล่ะว้าา ฮ้วย ปลาร้าสิบ่เบิ๊ดไหเจ้า! 


ขำอีหยัง? ใช่เพื่อนเล่นเหรออ? เดี๋ยวเจ้าจะโดนมิใช่น้อย! 


บักจ่อยและชาวแก๊งค์ : "อี้พี้อีพี้ หน่องมีของมาขาย ช่วยซื้อหน่อยแน่ๆ ?" 
เรา : .................................... (ส่งยิ้มสวย ๆ ให้ 1 ที) 
บักจ่อยและชาวแก๊งค์ : "เค้าบ่ซื้อ...ฮ้วย...กลับบ้านโลดด!" 


กัปตันเว่า มาคนเดียวแฟนบ่ว่าเหรอเจ้า? ง่ะ บ่ว่าเจ้า ลองว่าสิเจ้า! 555+ (ตอบเพื่อตัดบทสนทนาเรื่องนี้เค๊อะ!) 


บนเรือยังมีต้นไม้ แล้วใจเจ้าล่ะมีเราม้ายยย! 555+ 


นี่ขือโฉมหน้าของผู้สาวผู้บ่าวทั้งหลาย (เพื่อนลำดับที่ 3) เป็นน้อง ๆ ชาวลาว ซึ่งเป็นมิตรมากเจ้า ชวนกินขนมตลอดทางเลยอ่ะ แถมยังยกเบาะทั้งเซ็ทให้เฮาได้นอนตั้งเกือบ ชม. ป๊าดดด! 


วิวสวยจัง แต่ไปกินมาม่าดีกะหว่า ๆ หลับ ๆ ตื่น ๆ ถ่ายรูปบ้าง ก็ต้องมีหิวบ้างเจ้า ซื้อมาม่าบนเรือกินราคา 10000 กีบ (40 บาทเจ้า..แพงหลาย ซื้อเซเว่นบ้านเฮาก็ 12 บาทเองเจ้า! บ่เคยกินมาม่าแพงขนาดนี้! *-*) 


นั่งตรงนั้นเหงาไหม ให้เราไปนั่งในใจเธอได้นะ! 55555 


นั่นง่ะ ๆ แล้วก็เหยิบมานั่งใกล้เฉยเลยวุ้ย (เหมือนจะรู้ว่าเราแอบมอง แอบถ่ายรูปนางนะ แต่นางก็ทำแอ๊บแบบไอบ่รู้เรื่องที่เจ้าทำ ไอด้อนโนวว)


นั่งเรือไปด้วยกัน...จนกระทั่งลูกเราโต! 5555 (งานมโนมาเต็มง่ะ ฮิฮิ)



ใกล้ถึงหลวงพระบางแล้วนะ...รู้ยัง ๆ 


เรือมาส่งถึงท่าเรือหลวงพระบาง 16.30 น. เจ้า 


ขนของสิครับ เพื่อไปนั่งตุ๊ก ๆ ไปยังใจกลางเมืองหลวงพระบาง ^_^



ฮุ้ยเล่ฮุ้ย เอ้า ฮุ้ยเล่ฮุ้ย


17.00 น. โบกสามล้อไปตัวเมืองหลวงพระบาง (ซึ่งห่างจากท่าเรือประมาณ 10 กิโลเมตร) ทำเล่นไปมีคนเดินด้วยนะเออ! 20000 กีบเจ้า (80 บาท) 

สรุปค่าใช้จ่าย :: ที่ปากแบงวันที่ 2 และหลวงพระบางคร่าว ๆ คร้าบบ 
- ค่าซิมและบัตรเติมเงินของเอ็มโฟน 30000 กีบ (120 บาท)
- ค่าครัวซองต์กินแล้วช็อค (ช็อคโกแลต) 15000 กีบ (60 บาท)
- ค่าเลย์รสซาวน์ครีมและหัวหอม 10000 กีบ (40 บาท)
- ค่ามาม่าคัพบนเรือ 10000 กีบ (40 บาท)
- สามล้อไปตัวเมืองหลวงพระบาง 20000 กีบ (80 บาท)
:: สิริรวมแล้ว 340 บาทเจ้า
.
..
...
ไปถึงหลวงพระบางเธอจะเป็นอย่างไร ? เธอจะมีชีวิตรอดหรือไม่ ? อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ #ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ขอขอบคุณ บทความดีๆจากคุณ สมาชิกหมายเลข 2572706