ที่หลัก 52 เมืองโพนโฮม เวียงจันทน์ บุนกินเจียง ชาวม้งลาว ที่น่าตื่นตากับการแต่งกาย ที่หลากสีสัน พร้อมความงาม ที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ของชาวม้ง ที่โดดเด่น สืบสานประเพณีมาเนิ่นนาน ในบรรยากาศแสนเรียบง่าย สนุกแบบเนิ่บๆ ไม่ตามกระแสของการเปลี่ยนแปลง แต่อย่างใด ปีใหม่ม้ง งานบุนกินเจียง ช่างแสนรื่นรมณ์ ในวิถีชีวิตของตัวตนที่แท้จริง  ปีหน้า ไปโยนบอลด้วยกัน ...นะจ๊ะ

งานประเพณีกินเจียง ของลาวสูง หรือชาวเขาเผ่าม้งที่อยู่ใน สปป.ลาว ซึ่งหลังจากฤดูเก็บเกี่ยวเป็นที่เรียบร้อยแล้วเป็นระยะที่ ชาวลาวสูง จัดงานปีใหม่ ที่คนลาวเรียกว่า "กินเจียง" โดยคำว่า "เจียง" มาจากคำว่า "เดือนเจียง" ของลาว ความหมายเหมือน "เดือนอ้าย" หรือเดือนหนึ่งของไทย

ลาวสูง หรือ ชาวเขาเผ่าม้ง เมื่อเก็บเกี่ยวเสร็จ ก็จะจัดการเฉลิมฉลอง ซื้อเสื้อผ้าใหม่ มารวมตัวกันจัดกิจกรรมสนุกสนานต่างๆ ทั้งการแสดงความสามารถทางด้านการร้องรำทำเพลง การเป่าขลุ่ยจากใบไม้ เป่าขลุ่ยไม้ ฟ้อน เต้น เพื่อสืบสานจารีตประเพณีของชาวม้ง

กิจกรรมหนึ่งที่มีตลอดทั้งวันคือการโยนลูกบอลสาวๆ ทั้งตัวเล็กตัวโต จะแต่งตัวด้วยสีสันสดใส..ตามรูปแบบต่างๆ ตามแบบลาวสูง แต่ก็จะปรับเปลี่ยนให้ทันสมัยมากขึ้น สาวที่ได้รับอนุญาตให้มาเล่นโยนลูกบอลจะต้องเป็นสาวโสดเท่านั้น สำหรับผู้ที่มีสามีและครอบครัวไปแล้วไม่สามารถเข้ามาร่วมโยนลูกบอลได้ ได้แต่สังเกตการณ์และคอยเชียร์สาวโสดที่มาโยนลูกบอลกับชายโสดเมื่อถูกใจหรือโยนลูกบอลกันไปพูดคุยกันไปจนคิดว่าชายหนุ่มหรือหญิงสาวคนนี้แหละใช่แล้ว เป็นคู่ที่ตนพอใจ ก็จะกางร่มและยืนถ่ายรูปคู่กัน และหยุดโยนลูกบอล บางคู่ก็พากันซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์กลับบ้านกันไปเลยก็มี สาวคนไหนที่มีความสวยงามหรือเสน่ห์แรงก็จะมีหนุ่มๆ มาห้อมล้อมและรุมจีบกันเป็นจำนวนมาก อยู่ที่ว่าคารมใครจะสามารถพิชิตใจหญิงได้ก็จะได้หญิงสาวไปเป็นคู่ครอง สำหรับหนุ่มๆ ที่มาเล่นโยนลูกบอล จะเป็นหนุ่มโสด หรือไม่โสดก็ได้

ข้อมูลเพิ่มเติมจากบทความจากนิตยสาร นกเรียนบิน ฉบับที่ ๑๖,๒๐๐๖
งานบุญประเพณีหนึ่งที่สำคัญไม่น้อยไปกว่างานบุญของชาติอื่นๆ ก็คือ งานบุญกินเจียง เป็นประเพณีที่เก่าแก่ของชนเผ่าม้ง ซึ่งเป็นงานบุญปีใหม่ที่จัดกันมานาน งานจะเริ่มตั้งแต่เดือนธันวาคม - มกราคม ในวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ชนเผ่าม้งทุกๆ คนจะกลับบ้าน เพื่อทำความสะอาดจัดบ้านเรือน ซักเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มให้สะอาด ซื้อสิ่งของที่จำเป็นใช้ภายในบ้าน

เมื่อถึงคืนแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ของลาว ชาวบ้านก็มีการเตรียมงานบุญตั้งแต่เช้าโดยจะมีการผูกข้อมือและเชิญหมอพรมาทำพิธีอยู่กลางหมู่บ้าน ชาวบ้านทุกคนต้องเอาพร้า ขวาน หรือของมีคมต่างๆ ออกมาจากเรือน แล้ววางไว้ที่หมอพรทำพิธี แล้วหมอพรจะเข้าไปในบ้านของพวกเขาโดยเข้าทางประตูหลัง และดับกองไฟใกล้ปากประตู ประตูบ้านนั้นจะประดับประตูด้วยผ้าม่านที่ปักด้วยลวดลายของชนเผ่างดงาม ทุกๆคนที่เข้าประตูบ้านนั้นไปจะต้องได้ข้ามพร้าอันหนึ่งที่อยู่ตีนประตู แล้วจึงเดินออกมาทางประตูหน้าเรือน เพราะชนเผ่าม้งเชื่อถือกันว่า การทำแบบนี้เป็นการดับความทุกข์ร้อนและความไม่ดีต่างๆ ในปีเก่าให้หนีไป ต้อนรับปีใหม่ที่จะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามา

หลังจากนั้น งานสังสรรค์ของชนเผ่าม้งก็เริ่มขึ้น ซึ่งมีการกินดื่มม่วนซื่นไปทุกๆ หลังคาเรือน เพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธ์ของคนในบ้าน และอวยพรปีใหม่กับแขกที่มา แขกที่มาในเรือนจะเป็นผู้นำโชคลาภและสิ่งดีๆ มาให้แก่ครอบครัว

แต่ยังมีสิ่งที่สำคัญที่สุดขาดไม่ได้ของการเล่นบุญกินเจียงคือ การโยนหมากบาน (ลูกบอล) เป็นการเล่นสนุก และมิตรภาพที่ดีด้วยเพราะตอบโต้กันหยอกเล่นให้พบเพื่อนฝูงหรือคนรัก

พิธีกรรมและการละเล่นนี้สืบทอดกันมาแต่โบราณกาล จนกลายเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้คนลาวและชาวต่างชาติได้รู้ได้เห็นถึงแบบแผนการดำรงชีวิต วัฒนธรรมผ่านงานบุญประจำปี

ข้อมูลเพิ่มเติมจาก : https://www.facebook.com/media/set/?set=a.438027979631453.1073741854.227233897377530&type=3